Kuryłowce Murowane

Kuryłowce Murowane
Ilustracja
Pałac Komarów w Kuryłowcach, wrzesień 2018
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

kuryłowiecki

Powierzchnia

8,27 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności


6177[1]

Nr kierunkowy

+380 4356

Kod pocztowy

23400

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kuryłowce Murowane”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kuryłowce Murowane”
Ziemia48°43′20″N 27°30′54″E/48,722222 27,515000
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kuryłowce

Kuryłowce Murowane (ukr. Муровані Курилівці, Murowani Kuryliwci) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, nad rzeką Żwan, siedziba administracyjna rejonu kuryłowieckiego. Leży na Podolu.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych.

Historia

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1453. Osada została założona przez rodzinę Czuryłów stąd pierwotna nazwa miejscowości to Czuryłowce. Miejscowość znajdowała się początkowo na pograniczu województwa podolskiego, a następnie znalazła się w składzie wyodrębnionego z niego województwa bracławskiego. W czasie powstania Kozaków Chmielnickiego pozostała pod kontrolą oddziałów Rzeczypospolitej. Zdewastowana podczas Ruiny i przez Turków podczas okupacji w latach 1672-99. Ożywienie gospodarcze w XVIII wieku. Od 1775 roku Kuryłowce miały prawo do organizowania dwóch jarmarków co miesiąc. W 1776 roku było tu 166 domów. Po II rozbiorze Polski w 1793 roku miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim. Do 1870 własność rodziny Komarów.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w listopadzie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2300 osób. 30 października 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali niedaleko wsi Popow[2].

Zabytki

  • Fragmenty murów bastionów zamkowych nad rzeką Żwan. Pierwszy zamek w Kuryłowcach zbudowano w XVI wieku, a następnie został wzmocniony o umocnienia bastionowe. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich. Zamek został zaznaczony w XVII wieku na mapie Guillaume de Beauplana, jako sprzężony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w bitwie pod Żurawnem król Jan III Sobieski podarował zamek miecznikowi żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Na początku XIX wieku w obrębie zrujnowanego zamku zbudowano pałac.
  • Pałac klasycystyczny wybudowany w 1805 roku z ciosanego kamienia zwany był podolskim Luwrem[3]. Od frontu portyk z kolumnadą podtrzymującą trójkątny fronton[4].
  • cerkiew Narodzenia Bogurodzicy o błękitnej fasadzie

Urodzeni

Literatura

  • Kuryłowce, nad Żwanem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 941 .
  • Kuryłowce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
  • Aftanazy Roman, Dzieje Rezydencji T.9, s. 167-178
  • Urbański Antoni, Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, Warszawa 1928, s 31-32

Galeria

  • Pałac
    Pałac
  • Pałac Komarów w Kuryłowcach, wrzesień 2018
    Pałac Komarów w Kuryłowcach, wrzesień 2018
  • Pałac Komarów w Kuryłowcach, wrzesień 2018
    Pałac Komarów w Kuryłowcach, wrzesień 2018
  • Cerkiew
    Cerkiew

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu winnickiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1433 .
  3. RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 167-178, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
  4. Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 32.
  • p
  • d
  • e
Dwory, pałace i zamki na Ukrainie
Obwód chmielnicki
dwory
pałace
zamki
Obwód czerkaski
dwory
pałace
zamki
Obwód czerniowiecki
pałace
zamki
Obwód dniepropetrowski
zamki
Obwód iwanofrankiwski
dwory
pałace
zamki
Obwód kijowski
dwory
  • Tomaszówka
pałace
zamki
Obwód lwowski
dwory
pałace
zamki
Obwód odeski
pałace
zamki
Obwód rówieński
dwory
pałace
zamki
Obwód sumski
zamki
Obwód tarnopolski
dwory
pałace
twierdze
zamki
Obwód winnicki
dwory
pałace
zamki
Obwód wołyński
dwory
pałace
zamki
Obwód zakarpacki
pałace
zamki
Obwód zaporoski
dwory
pałace
zamki
Obwód żytomierski
dwory
pałace
zamki
Autonomiczna Republika Krymu
pałace
zamki
  • VIAF: 3639153239462829450006
  • LCCN: n2018041657
  • J9U: 987009349748205171