Sune Bergström
Państwo działania | Szwecja | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 stycznia 1916 | ||
Data i miejsce śmierci | 15 sierpnia 2004 | ||
profesor | |||
Specjalność: biochemia | |||
Uczelnia/Instytut | Uniwersytet w Lund, | ||
Nagrody | |||
|
Karl Sune Detlof Bergström (ur. 10 stycznia 1916 w Sztokholmie, zm. 15 sierpnia 2004 tamże) – biochemik szwedzki, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny w 1982 za badania nad prostaglandynami[1].
W latach 1947–1958 profesor uniwersytetu w Lund, następnie profesor wydziału medycznego Instytutu Karolinska w Solnie (1969–1977 rektor Instytutu); członek wielu akademii naukowych, m.in. Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk (od 1965), Amerykańskiej Akademii Umiejętność w Bostonie (od 1965), Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie (od 1973), Niemieckiej Akademii Przyrodników w Halle (od 1977).
Prowadził badania dotyczące heparyny, powstawania i metabolizmu kwasów żółciowych oraz cholesterolu, izolacji, struktury i działania prostaglandyn (regulatorów wielu procesów życiowych). Za prace nad prostaglandynami otrzymał Nagrodę Nobla w 1982 roku, wspólnie z Bengtem Samuelssonem i Sir Johnem Robertem Vane[1].
Był ojcem Svante Pääbo, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za rok 2022.
Przypisy
Bibliografia
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
- p
- d
- e
- PWN: 3876304
- Britannica: biography/Sune-Bergstrom
- Universalis: sune-bergstrom
- БРЭ: 5226744
- NE.se: sune-bergström
- SNL: Sune_Bergström
- VLE: sune-karl-bergstrom
- Catalana: 0223056
- DSDE: Sune_Bergström
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 7080