John Vane
Ten artykuł dotyczy farmakologa, laureata Nagrody Nobla. Zobacz też: John Vane, 11. baron Barnard. |
Państwo działania | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1927 | ||
Data i miejsce śmierci | 19 listopada 2004 | ||
Specjalność: farmakologia | |||
Alma Mater | Uniwersytet w Birmingham, | ||
Uczelnia | Uniwersytet Yale | ||
Nagrody | |||
|
John Robert Vane (ur. 29 marca 1927 w Tardebigge, zm. 19 listopada 2004 w Farnborough) – brytyjski farmakolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1982 roku[1].
Życiorys
Był synem imigranta z Rosji, Maurice'a Vane'a oraz jego żony Frances, pochodzącej z rolniczej rodziny z Worcestershire[2]. W 1944 podjął studia chemiczne na Uniwersytecie w Birmingham. Wśród jego wykładowców był Maurice Stacey, którego rekomendacja pozwoliła Vane'owi kontynuować edukację w zespole farmakologa Joshua Burna na Uniwersytecie Oksfordzkim gdzie, w 1953, uzyskał stopień doktora[3].
W latach 1953–1955 pracował na Wydziale Farmakologii Uniwersytetu Yale. Po powrocie do Anglii został zatrudniony w Instytucie Podstawowych Nauk Medycznych Uniwersytetu Londyńskiego. W latach 1961–1973 był profesorem Royal College of Surgeons tej uczelni. W 1973 objął stanowisko dyrektora naukowego laboratoriów badawczych Fundacji Wellcome w Beckenham[2].
Vane w swoich pracach wykazał, że aspiryna hamuje tworzenie się prostaglandyn związanych z bólem, gorączką i stanami zapalnymi, co wyjaśniło na poziomie fizjologicznym, skuteczność tego leku. Był także współodkrywcą prostacykliny (hormonu naczyniowego), który rozszerza najmniejsze naczynia krwionośne i, w przeciwieństwie do niektórych innych prostaglandyn, hamuje tworzenie się płytek krwi, powodujących jej krzepnięcie[3].
W 1982 przyznano mu Nagrodę Nobla za badania nad prostaglandynami i pokrewnymi substancjami czynnymi biologicznie. Wraz z Vane'em nagrodę otrzymali Szwedzi Sune Bergström i Bengt Samuelsson[1]. Był też laureatem Nagrody Laskera (1977), Medalu Królewskiego (1989)[2]. W 1984 otrzymał tytuł szlachecki[3].
Wśród towarzystw naukowych, które wybrały go do swojego grona, znalazły się londyńskie Royal Society oraz polskie PAN i PAU.
Przypisy
Bibliografia
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1909 |
|
---|---|
1910–1919 |
|
lata 20. |
|
lata 30. |
|
lata 40. |
|
lata 50. |
|
lata 60. |
|
lata 70. |
|
lata 80. |
|
lata 90. |
|
rok 2000 |
|
- PWN: 3992266
- Britannica: biography/John-Vane
- Universalis: john-r-vane
- БРЭ: 1903919
- NE.se: john-r-vane
- SNL: John_Robert_Vane
- VLE: john-vane
- Catalana: 0069534
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 63841
- PAN: VANE, John R.
- Scopus: 36044802100